رابطه سن با بازی کودکان
کودکان در سنین مختلف مدل های مختلفی از بازی را ارائه می دهند از بازی های فردی شروع و به با بزرگتر شدن به بازی های دسته جمعی گرایش پیدا می کنند. مثلاً او در همان روزهای نخست تولد، به لگد زدن و حرکت دادن دست ها علاقه دارد. او از این که باد در گلو اندازد و از حنجره و دهان صدا خارج کند و لب ها را به حرکت در آورد، لذت می برد. کمی که بزرگتر می شود، اطرافیان با او بازی می کنند و مثلاً صورت خود را با دست هایشان می پوشانند و سپس آنها را بر می دارند و می گویند «دالّی» که این کار موجب شادمانی و لذت کودک می شود. کودکان چهار الی هفت ساله در یک محل جمع می شوند، ولی هر کدام برای خود بازی می کنند . اگر یکی از آن ها را از جمع خارج کنیم، مخالفت و گریه می کنند، ولی هیچ کدام حاضر به انجام بازی گروهی و مشترک نیستند.
اسباب بازی فکری پینوکیو
بازی کودک 6 ماهه را می توان در تولید صدا و هجاهای ظاهراً بی معنی ، چرخانیدن صدا در دهان ، خنده کردن و به کار انداختن دست ها برای گرفتن اسباب بازی مشاهده کرد . کودک در این سن پاهایش را با دست می گیرد و رها می کند و برای به دست آوردن اشیای دور تلاش می کند .
کودک 8 ماهه اشیا و اسباب بازی ها را پیوسته به زمین می اندازد و بر می دارد و از این کار لذت می برد .
کودک 10 ماهه با گذاشتن اشیا درون جعبه و بیرون آوردن مجدد آن ها به بازی می پردازد .
کودک 14 ماهه با پر کردن و خالی کردن یک ظرف از مایعات و بسته بندی کردن ، به بازی مشغول می شود . کودک 18 ماهه به بازی های تقلیدی از رفتار والدین و بزرگتران علاقه دارد .
اسباب بازی موتور سوزوکی سلفونی
